13 Oktober 2011
Via Google Earth en Panoramio heb ik deze locatie gevonden... met vraagtekens gemarkeerd omdat ik niet zeker wist of dit daadwerkelijk een urbex locatie was. Aangezien dit één van de locaties was op een hele uitgestippelde route, konden we deze mooi meepikken.
Daar aangekomen waren om het hele terrein hekken die ervoor zorgden dat je niet op het terrein kon komen. Uiteindelijk hebben Eric en ik de auto geparkeerd bij een verpleeghuis vlakbij. Vanuit daar hebben we een kijkje genomen. Om het landgoed stonden ook hekken. Hierlangs gelopen en op een gegeven moment een ingang gevonden omdat het hek niet goed afgesloten was!
Om bij het prachtige landhuis te komen, moest we flink door de bagger lopen. Eric liep voorop en ik zag hem tot aan zijn enkels in de modder wegzakken, haha! Tsja, je moet er wat voorover hebben hè! Dus ik volgde zijn voetstappen.
Eenmaal bij het landhuis aangekomen waren er wat raampjes kapot en konden we naar binnen. Dit was het eerste moment van deze dag dat ik écht de adrealine door mijn lijf voelde stromen :-) Je weet namelijk niet wat je daarbinnen aantreft. Binnen in de keuken was het best donker en kwam onze zaklamp goed van pas.
Later ook nog een andere ingang kunnen betreden (de hoofdingang). Hier kwamen we in prachtige kamers uit! Helaas konden we niet naar boven omdat de trap eruit was gehaald.
Geschiedenis
De voormalige Sint-Lucaskliniek werd in 1903 gebouwd. Tot 2009 was er een opvangcentrum voor asielzoekers gevestigd. Hoewel het gebouw zichtbepalend is voor de Belgische wijk, is het niet beschermd.
In 2010 werd er een sloopvergunning ingediend en is een groot gedeelte van de voormalige kliniek gesloopt, met uitsluiting van het historisch landhuis. De bedoeling is het realiseren van toekomstige nieuwbouw, 30 serviceflats.
Via Google Earth en Panoramio heb ik deze locatie gevonden... met vraagtekens gemarkeerd omdat ik niet zeker wist of dit daadwerkelijk een urbex locatie was. Aangezien dit één van de locaties was op een hele uitgestippelde route, konden we deze mooi meepikken.
Daar aangekomen waren om het hele terrein hekken die ervoor zorgden dat je niet op het terrein kon komen. Uiteindelijk hebben Eric en ik de auto geparkeerd bij een verpleeghuis vlakbij. Vanuit daar hebben we een kijkje genomen. Om het landgoed stonden ook hekken. Hierlangs gelopen en op een gegeven moment een ingang gevonden omdat het hek niet goed afgesloten was!
Om bij het prachtige landhuis te komen, moest we flink door de bagger lopen. Eric liep voorop en ik zag hem tot aan zijn enkels in de modder wegzakken, haha! Tsja, je moet er wat voorover hebben hè! Dus ik volgde zijn voetstappen.
Eenmaal bij het landhuis aangekomen waren er wat raampjes kapot en konden we naar binnen. Dit was het eerste moment van deze dag dat ik écht de adrealine door mijn lijf voelde stromen :-) Je weet namelijk niet wat je daarbinnen aantreft. Binnen in de keuken was het best donker en kwam onze zaklamp goed van pas.
Later ook nog een andere ingang kunnen betreden (de hoofdingang). Hier kwamen we in prachtige kamers uit! Helaas konden we niet naar boven omdat de trap eruit was gehaald.
Geschiedenis
De voormalige Sint-Lucaskliniek werd in 1903 gebouwd. Tot 2009 was er een opvangcentrum voor asielzoekers gevestigd. Hoewel het gebouw zichtbepalend is voor de Belgische wijk, is het niet beschermd.
In 2010 werd er een sloopvergunning ingediend en is een groot gedeelte van de voormalige kliniek gesloopt, met uitsluiting van het historisch landhuis. De bedoeling is het realiseren van toekomstige nieuwbouw, 30 serviceflats.